Państwa notorycznego kryzysu

Globalny kryzys gospodarczy, zapoczątkowany w 2008 r., we Włoszech, w Hiszpanii i Grecji nie zakończył się aż do wybuchu kolejnego, związanego z pandemią COVID-19. W wyjściu z niego nie pomogły różne sposoby stymulacji wzrostu gospodarczego. Kryzys gospodarczy w połączeniu z kryzysem migracyjnym wywołał silne niepokoje w społeczeństwach Włoch, Hiszpanii i Grecji. Za skutkowały one wzrostem euro sceptycyzmu, ksenofobii i nastrojów izolacjonistycznych. Połączenie tych czynników doprowadziło do dekompozycji scen politycznych omawianych państw. Kryzys gospodarczy i społeczno-polityczny państw Południa nie osłabił ich pozycji w polityce zagranicznej.

SPIS TREŚCI Wstęp (s. 7)

Południe sprzed kryzysu (s. 9)

Włochy – ekonomiczny gigant z niestabilnymi rządami (s. 11)

Hiszpania – 15 lat prosperity, 28 lat „grubej kreski” (s. 14)

Grecja – raj inwestycyjno-turystyczny i kreatywna księgowość (s. 18)

Kryzys gospodarczy (s. 23)

Pęknięcie baniek spekulacyjnych i problemy ze wspólną walutą (s. 24)

Włochy – odpływ inwestycji zagranicznych i załamanie eksportu (s. 26)

Hiszpania – katastrofa sektora budowlanego (s. 27)

Grecja – fiasko kreatywnej księgowości (s. 29)

Polityka antykryzysowa (s. 33)

Włochy – od austerity do stymulacji (s. 37)

Hiszpania – od fiaska stymulacji przez austerity do obietnic nowej stymulacji (s. 43)

Grecja – różne odcienie polityki oszczędności (s. 47)

COVID-19 jako nowa odsłona kryzysu (s. 52)

Włochy – pierwsza europejska ofiara pandemii (s. 55)

Hiszpania – kryzys sanitarny jako okazja do spełnienia obietnic lewicowego rządu (s. 58)

Grecja – prymus w walce z pandemią (s. 62)

Kryzys społeczno-polityczny (s. 65)

Kryzys migracyjny (s. 66)

Włochy – między otwartą a dyskretną walką z migracją (s. 70)

Hiszpania – polityka otwartych drzwi i wyjątki od niej (s. 75)

Grecja – dramat kraju tranzytowego (s. 79)

Dekompozycja scen politycznych (s. 83)

Włochy – koniec systemu dwóch bloków wyborczych (s. 84)

Hiszpania – nowi gracze, wzrost polaryzacji politycznej i rozkwit separatyzmu katalońskiego (s. 95)

Grecja – nowa lewica w miejsce starej i ewolucja prawicowych planktonów (s. 107)

Polityka europejska (s. 115)

Włochy – eurosceptycyzm jako narzędzie w negocjacjach z UE (s. 118)

Hiszpania – zawsze w unijnym głównym nurcie (s. 121)

Grecja – długie, ale skuteczne wstawanie z kolan (s. 125)

Polityka zagraniczna (s. 129) Włochy – aktywny śródziemnomorski gracz, partner USA, Chin i Rosji (s. 130)

Hiszpania – kulturalna potęga o globalnych ambicjach (s. 136)

Grecja – uczestnik rywalizacji o dominację we wschodniej części Morza Śródziemnego (s. 142)

Podsumowanie (s. 148)

Bibliografia (s. 152)