Polskie Dokumenty Dyplomatyczne 1957

Kolejny tom serii wydawniczej Polskie Dokumenty Dyplomatyczne zawiera 283 dokumenty ilustrujące politykę zagraniczną Polski w 1957 r. Podstawa źródłowa to dokumenty wytworzone przez MSZ, przechowywane w Archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych. oraz przechowywane w Archiwum Akt Nowych materiały Prezydium Rządu oraz Biura Politycznego, Sekretariatu i innych organów KC PZPR.

Prawie wszystkie prezentowane dokumenty to źródła dotychczas niepublikowane (najczęściej o charakterze tajnym).

Przedstawione dokumenty zostały ułożone w porządku chronologicznym. Tom zawiera indeks osobowy oraz rozbudowany indeks rzeczowy. W aneksach przedstawiona została struktura MSZ w 1957 r. i wykaz ważniejszych umów międzynarodowych, zawartych przez PRL w tym roku.

Najistotniejszym elementem polskiej polityki zagranicznej roku 1957 były stosunki ze ZSRR – kontynuowano podejmowane już w 1956 r. próby uregulowania spornych spraw z przeszłości (rozliczenie reparacji i eksportu węgla, „repatriacja” Polaków z ZSRR i stacjonowanie wojsk radzieckich).

Liberalizacja w bloku wschodnim dała Warszawie nieco większą swobodę działania w polityce zagranicznej. Skutkiem osłabienia podległości było pewne otwarcie na Zachód, podyktowane m.in. potrzebami ekonomicznymi. Negocjowane były różne umowy gospodarcze, przede wszystkim z USA oraz Wielką Brytanią.

W 1957 r. PRL przejawiała aktywność na różnych polach polityki zagranicznej. Najbardziej spektakularne okazało się ogłoszenie projektu utworzenia w Europie Środkowo-Wschodniej strefy bezatomowej (tzw. plan Rapackiego).

Polska przyjmowana była w 1957 r. do organizacji międzynarodowych, nawiązywała stosunki dyplomatyczne (m.in. z Japonią). Do ważniejszych wydarzeń należały przyjazd w styczniu delegacji ChRL z premierem Zhou Enlaiem, podróż azjatycka premiera Józefa Cyrankiewicza (marzec, kwiecień), majowe rozmowy z kierownictwem ZSRR i wrześniowa wizyta delegacji partyjno-rządowej w Belgradzie.